دِلَــکَـــــــم . . .
بگــذآر بنویسم احسآسم رآ ، بدون هــــــــرآس از خوآنده شدن!
بگذآر فریـــــآد بزنـــــم تآ انعـــکــآس صـــــدآیم در مــــن جــــآری شود !
تآ انعکــــآس صـــــدآیم به من بگوید: "تو تنهآ نیستی" که فکر رهــآیی دآری !
به من بگــو پَــر ِ احســـآسم رآ ، " رو بــه کـدآمـیـن آسمـان "پـــــروآز دهـم . . .
نشــآنـــــم بده . . . و بــٌــگــذآر بـــآ یــکــ انگشتـــ اشــــآره ی تـو، ســر به هــــــوآ شوم !!!
و بگذآر من ، به شـوق ِ خلــق ِ احسـآس ! بآ دلـی پر از ترنـم بآرآن بنویــسم ، تآ لحظـه های ِ دریـایی ام آرام گیرد ؛
لمـــس کن! نوشته هآیی را که لمس نآشدنیســــت و عریآن !
. . .
آرامــــــشم . . .
نبــضِ دستآنــت رآ به مــن بـده !
و من . . . فــآرغ از تمــآمِ خستگــی هآ و بــــی قــرآری هآااآ
آمــــدن هآ و رفتــــــــن هآااآ . . . بـــــــودن ها و نبــــــودن هآااآ
سـَـر بـَر بــــــــآلشی می گــذآرم که پُـــر اسـتــ از رویــــآی ِ کـوچ ِ پرستـــویی مهــآجر !
نگآهم رآ به سوی او بافته ام !!!
اما نجوایی با من می گوید: روی بالشی که از "مرگ" پرندگآن پٌــر استــ! نمی توآن خواب "پروآز" دید! تو بگو ! مگر می شود ! ؟
هر چند که در این فاصله ی پنهآنی ، تنهآ دل تنگــ ترین لحظه هآی احسآسم بآ من استــــ !
امـــآ ... !
هیــــس دِلَکَــــم .. !
سکــــــــــــــــوت کـن ... !
ننـــویس از آمـــدن هآ و رفتـــن هآ
ننــویس از روزهــآیی که دیگــر آرام نخواهنـــد گذشــتـــ . . .
بگـــذآر این وآژه هـــآ در دریــــــآی احسآســـــــــم غـــــرق شوند !
و من تنهآ از خوبی هآ بنویسم ، از چیزهـآیی که ابدی ستـــ ... و مآندگــآر !
یـــــــآدت هستــــــــ! ؟ خــودتــــ رآه آســــمــــآنی شدن رآ نشـــــــآنـــم دآدی !!!
امــــــروز یک قاصــــدک آرزو دآرم! که خســــــتــه از یآدگــــــآری ِ ایــآم استـــ . . .
دلــش هوآی "ماندنی شدن" رآ میخوآهـد . . . دلش "بـودن" می خوآهــد !
می ســــپآرمش به بـــآد ،
تآ برود و سهـــــــم دیگــــری شَــــوَد !
می سپـــــآرمــــــــــش به دســــــتآن مهـــــربآن ابرهــــــــآ!
تا بشود بآرآن ! و ببآرد بر من ! ... تآ شآید من زیــر قطـــره هآیش آرامش یآبم!
کآش برآی دلخوشی من هم که شده ببآرد ! و برآی وجودم، تـــآزگی رآ به ارمغــــآن آورد!
به من نگــــو خیـــــآل که خیــــس نمی شود ! . . . چرآ . . . ! بــــآور دارم . . . می شــــود !
بآ من بگو ، بگو تا بدانم ، اگر قـــرآر استــ بآران ببآرد مرآقــبـــ آسمآن بآشم تآ بآز هم سهم دلٍ من بی قرآری نشود !
بگذآر اٌمیــد در من جوآنه بزند ! آن وقتــ ، شآید همین بآرآن بشود نـقـــ ــ ــ ــطـه چیــ ــ ــ ــ ـن تـآ او . . . . . . . . . . . . . . .
پ ن 1 : تو هم بگو! فریاد بزن تا حداقل انعکاس صدآیت به من برسد!
پ ن 2 : وآی بعـــد از گذشتــ 8 مآه ! سلآااآم ! :) امیدوآرم دل نوشته ی خوبی از آب دراومده باشه!!!
پ ن 3 : ای آشنای لحظه های غریبانه ام سپاس برای آنچه به یادگار گذاشتی . . .
پ ن 4 : فریآدآ !!! #دلم #معجزه #میخواهد !
پ ن 5 : وقتی بدی میبینیم باید روی شن هآ بنویسیم تا به راحتی با جریان آب شسته شود . . .
لبخند بزن به رویشآن ! و بگرد دنبآل یک دل بزرگـــــــــــــــ ـــــــــ ـــ !
|
امتیاز مطلب : 3
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
