× . . . صفتــ ـهآااآ درد دآرند . . . ×
وقتـی موصــوُفـــِ صــفــتـی میــشــوی کـِـه دوُســتَــش نــدآری . . . "درد" دآرد ؛
وقتـی بـه تــوُ چیـزی رآ نسبـتـــ میــدهند کـه دوُســتـش نـدآری همـــ درد دآرد ؛
من مُتهم میشوم! حتی برآی او که بآمعنآی حرفــ به حرفــ وجودم آشنآااآستــــ ـ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - همـــه چیــز تـآ تـو خوُبـــی خوبـــ استـــ ! :)
× . . . وقتـی خـطـآی دیــــد به قـضــآوتـــ خـتـم میـشـود . . . ×
- - - - - - - - - وقتـی از قـضـآوتــــــــ ـهآااآ خَســته میشوی . . .
از شـ ـکـ ــسـ ـتَـن ـهـــآ . . .
و زیر پآ گذآشـتَن ـهآ . . .
از حرفــ ـهآیـی کـه بـه زَبآن نیـآمـــده ســــوُء تَعبــــــیر میــشَوند ؛
از بـــــودن ـهـــآیـی کــه هـیـــچـــ ـگـآه بــرآیــتــــ صـــرفـــــ نـــشـــدنــــد . . .
وقتی همه بـه زخمـ ـهآیشآن "دستمآل" می بندند؛ امآ "من" بـه زخمم "دل" میبندمــ !
وقتــی کـِه دیـگــر دستـتــــ تـوآن گـرفــتنِ دسـتـآنی رآ نــدآرد؛ کـه وَقتــی زَمـیـــن خـوردی . . .
نــَه تـنــهــآ دستـتـــ رآ نــگـرفـتـــ ؛ کـه رهــــــآااآیـتـــــ کـَرد . . .
و "بــآ آســوُدگـــی" بــِـه رآه خـویــش ادآمـــــــه دآد . . .
وَ نــخــوآســتـــ کــه "بـرگـــردد" و زخـمـَـتــــ رآ بـبـیـنــد ؛
وَ فقطـــ هَمآنــ ـطوُر کـه "طآووُس وآر" درحآلٍ عبُور بـود سوُآلی پرسید:
" کـه جوآبـش رآ همــ مـیدآنستـــ " » × . . . خوبــی ؟? . . . ×
وَ در خیــالَـش قآل قـضیـه رآ همـ آورد :)
بعضی وقتـــآ بـه یکــ جـآیی میـــرسی کـه دیـگر حــــس میکنی ،
بـآید بـه توقـع ـهآیتــ آبـــ نَدهــی ؛ کـه بیشـتر از این رُشــد نــکنند ؛
" بـآیـد عُـبــور کــرد " - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
تـآ دیگــر خشمتـــ از نـآمــلآیـمـتی ـهـآی زنـدگـی، مُـتهمتـــ نـسـآزد :)
چـرآ که بـآرهآ دور زدی این بن بستـــ رآ ، بی آنکـه سعی کنـی بــفهمی . . .
کسی در اِنتهـآی کوچه بـه اِنتظـآرتــ نیستــ و اگــر هـمــ هستـــ رهگذری ستـــ . . .
× . . . کـه گویــی فـقـطــــ "همـ قـدمـی" میـــخـوآهـــد و نــه "همـرآااآهـی" ! :( . . . ×
پآییــــــز رسید و مهـــــ♥ـــــر آمد . . . :)
فرآمـُوش نکن که برگـ ـهای پآییــزی سرشآر از شعـور ِ درختـــند و خاطرآتــ سـه فصــل رآ بر دوش می کشند . . .
آرآم قـــدمــ بگذآر بر چهــره ی تکیده ی آنــ ـهآ ؛ این برگــ ـهآ حرمـتــ دآرند . . .
© وبلآگـ بهـآر
پ ن 1 : خدآیآااآ تو خود قضآوتم کن ؛ ای سایبآن ِ آرآمشـمــ ـــ ــ ـ
{ کنارِ ناگهانگی هایم که همیشه گاه های مرآ بهمــ میریزد میـشود کمی بیشتر بنشینی؟ }
پ ن 2 : من کوتآه مینویسمــ تو بـــُـلــــنـــــــد بخوآنم! کلمآتــ هآج و وآج میمآنند به چه چیزی قرارَستــ تشبیه شوند!
پ ن 3 : نـه سآعتــــــ خوآبش میگیرد نـه چشمآن بی قرآر ِ دلوآپسی ! " خدآااآیآ تو خـــود قـــرآر ِ بی قــرآری ـهـآیم بـــآش "
پ ن 4 : به هرجآیی که رسیدی! حتی در اوج! بآز هم هوآی "ریشه هآ" رآ دآشته بآش - - - - - - - - - - - - - - - - :) !!
پ ن 5 : دلخستگی یعنی همین! همینکه دیگر زیر هیچ بآرآنی قدم نمیزنم؛ امآ تو پنجره اتــ رآ بآز کن! شآید آخرین تکه آفتآب سهمِ تو بآشد :)
پ ن 6 :لحظآتی میخوآم همچون لحظه هبوط ازمآورآی ابرهآ؛لحظه ای کِه حتی خآطره ش هم منتهی به نورست؛منتهی ب شور؛منتهی ب لبخند:)
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
