مرد ایران زمینم:
دستان تو از دستان من زبرتر و پهن تر است
صورتت ته ریشی دارد
قلبت به وسعت دریاست
جای گریه کردن به بالکن میروی و دود میکنی
با همان دستان پهن و زبر مرا نوازش میکنی
با همان صورت نا صاف مرا می بوسی
و من آرام میشوم
من تورا نامرد نمی خوانم
تورا با پول با ماشین و ثروتت نمی سنجم
می دانم اگر با تو با تو فقط روراست باشم
زمین و زمان را به خاطرم به هم می دوزی
دنیا را به پایم می ریزی...
میدانم...!
=======================
پ.ن: گاهی خود خدا هم میخواهد
پادر میانی کند
اما از دست او هم
کاری بر نمی آید...!
==========================
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0